حسابهای دائمی و موقت در حسابداری

دفتر کل شامل تعدادی حساب (حساب های دائمی و حساب های موقت) است که صورت های مالی را تشکیل می دهند. ما هر یک از آنها را با جزئیات بیشتری تعریف خواهیم کرد

حساب های دائمی:

مانده برخی از حساب های دفتر کل در پایان دوره مالی به دوره بعدی منتقل می شود که به آنها «حساب های دائمی» می گویند. بنابراین کلیه حسابهایی که مستقیماً در ترازنامه منعکس می شوند حسابهای دائمی هستند. به حساب های دائمی «حساب های ترازنامه» می گویند.

حسابهای دائمی به حسابهایی گفته می شود که مانده آنها از یک دوره مالی به دوره دیگر منتقل می شود

حساب های موقت: مانده برخی از حساب های دفتر کل در پایان دوره مالی به دوره بعدی منتقل نمی شود. به این گونه حساب ها، حساب های موقت می گویند. حساب های درآمد، هزینه و برداشت حساب های موقت هستند. این حساب های موقت باعث تغییر سرمایه مالک می شود. کسب درآمد باعث افزایش سرمایه مالک می شود و وقوع هزینه ها و خروج مالک باعث کاهش آن می شود. حساب های درآمد و هزینه را حساب سود و زیان نیز می گویند

حساب های موقت

به حساب هایی گفته می شود که مانده آنها از یک دوره مالی به دوره مالی بعدی منتقل نمی شود

حسابهای موقت در ترازنامه نشان داده نمی شود، اما تفاوت بین درآمد و هزینه یعنی سود یا زیان خالص و همچنین برداشت مالک در صورت سرمایه منعکس می شود و فقط سرمایه در پایان دوره مالی است. در ترازنامه گنجانده شده است.

بستن حساب های موقت

انتقال مانده حساب های موقت به حساب های دائمی را بستن حساب های موقت می گویند. در پایان هر دوره مالی، مانده حساب های موقت صفر خواهد بود. این امر باعث می شود که این نوع حساب ها در دوره مالی بعدی موجودی نداشته باشند و با مانده صفر شروع شوند. یعنی در ابتدای هر دوره مالی مانده حساب های درآمد، هزینه و برداشت صفر است

بستن حساب های موقت به معنای صفر کردن موجودی آن ها در پایان دوره مالی است

بستن حساب های موقت مستلزم ثبت نام های لازم در روزنامه و انتقال به دفتر کل است. حساب موقت دیگری به نام «خلاصه سود و زیان» برای بستن حساب های درآمد و هزینه استفاده می شود. حساب خلاصه سود و زیان فقط در پایان دوره مالی برای بستن حساب های موقت استفاده می شود. مانده این حساب که معرف سود و زیان خالص دوره مالی است در نهایت به حساب سرمایه مالک واریز و بسته می شود.

معمولاً عملیات بستن حساب های موقت در پایان دوره مالی شامل 4 مرحله زیر است.

بستن حساب های درآمد:

هر یک از حساب های درآمدی که دارای مانده اعتباری هستند بدهکار و حساب خلاصه سود و زیان از کل موجودی حساب های درآمدی کسر می شود.

 حساب های هزینه اختتامیه:

هر یک از حساب های هزینه ای که مانده بدهکار دارند بستانکار می شود و حساب خلاصه سود و زیان از کل موجودی حساب های هزینه بدهکار می شود.

بستن حساب خلاصه سود و زیان:

پس از بسته شدن کلیه حساب های درآمد و هزینه، مانده حساب خلاصه سود و زیان سود خالص دوره مالی را نشان می دهد. اگر مانده حساب خلاصه سود و زیان بستانکار باشد، این مانده سود خالص را نشان می دهد و به حساب سرمایه واریز می شود. برای انتقال مانده بستانکار حساب خلاصه سود و زیان (سود خالص) این حساب به میزان موجودی که دارد بدهکار می شود و به حساب سرمایه مالک واریز می شود به همین میزان واریز می شود. بدیهی است در صورتی که حساب خلاصه سود و زیان دارای مانده بدهکار (زیان خالص) باشد به حساب فوق به میزان موجودی که دارد بستانکار و به همان میزان از حساب سرمایه مالک بدهکار می شود.

 بستن حساب‌های موقت دارایی‌ها و بدهی‌های جاری مانند حساب برداشت شرکا و حقوق:

برای بستن حساب برداشت که همیشه دارای مانده بدهی است، به حساب سرمایه مبلغ مانده حساب برداشت بدهکار و حساب برداشت واریز می‌شود. به همان میزان اعتبار داده می شود.

شما می توانید با مراجعه به سایت استاد حساب از آموزش ها و دوره های متعدد این مجموعه مانند اکسل،هلو و … بهره مند شوید.